-
STORY
WHAT KIND OF YOU LIKE TO KNOW ABOUT LADYBOY YOU UGLY,LIKE,NOT TO LOOK,HER HOTS,PASS THE WAY AND ANYTHING OF YOUR MIND
จากบทความข้างต้นคงไม่ค่อยกระจ่างสักเท่าไหร่ลองมาอ่านความเป็นจริงที่ตัวผมเองได้ผ่านมานะครับ
ย้อนกลับไปซักสิบห้าปีเห็นจะได้นะครับ ตัวผมเองนั้นเกิดมากับสิ่งแวดล้อมที่มีแต่คำว่าสาวประเภทสองมามากมาย ไมว่าจัเป็นน้าชายที่เป็นกระเทยตอนกลางคืนเป็นเจ้าเข้าทรงตอนกลางวัน อะอะ..น้าผมมีลูกศิษมากถึงขนาดซื้อรถปลูกบ้านให้เลยนะครับไม่ใช่คนคนทรงเจ้าธรรมดา แต่เรื่องทรงเจ้าในความรู้สึกผม(อันนี้ไม่ได้ลบหลู่นะ)มันไม่ได้มีปฎิหารอะไรเลยแต่ต้องเป็นคนที่มีความรู้รอบตัวและมองใจคนๆนั้นออกโดยการสังเกตุและเวลาทักหรือจะพูดอะไรต้องสุ่มบอกสุ่มถามพอประมาณละก็พยามคุยกับกุมาร(อันนี้ไม่ีรู้อาจมีจริง)บ้างเพื่อเพิ่มความน่าเชื่อถือแต่นั้นแหละครับมันก็เป็นเรื่องการทำมาหากินของมนุษย์คนหนึ่ง ในเรื่องส่วนตัวน้าผมจะเป็นคนที่ชอบมาคุยมาพูด(ระบาย)เรื่องต่างๆของแกให้ผมฟังเพราะผมไม่ค่อยยุ่งกับใครและออกแนวติ๊ดๆมีโลกส่วนตัวสูงเลยมีโอกาศที่จะรู้เรื่องของเขาเป็นอย่างดี แกจะรักใครรักจริงทุ่มเท แล้วก็เททุ่มทั้งๆที่แกรู้ว่าไม่มีใครมารักแกจริงหรอก แกจะเปลี่ยนผู้ชายเดือนละไม้(คน)แบบไม่ซ้ำหน้าแล้วอีกอย่างผู้ชายแต่ละคนที่แกเลือกมาหน้าตาดีเสีย80เปอร์เซ็นแกจึงต้องมีค่าใช้จ่ายสูงมากในแต่ละแมชที่แกทำคะแนนสะสม(เพื่ออะไร)มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ทำให้ผมเกือบไม่ได้มานั่งทำบล็อกอยู่ทุกวันนี้
ประมาณเดือนมีนาคมทุกปีที่บ้านเกิดผมจะมีงานประจำปีที่ยิ่งใหญ่มาก(ทุกวันนี้ก็ยังเหมือนเดิม)ผมได้อนิสงคือติดรถเขาไปในงานด้วยเผื่อจะได้ของเล่นถูกใจมีคนจ่ายตังให้อีกถ้าไปกับแม่ไม่มีทางได้แน่ๆ พอไปถึงงานกลุ่มน้าผมจะเป็นกระเทยที่กลุ่มใหญ่มากถึงมากที่สุด30คนเห็นจะได้และน้าผมจะเป็นอาซ้อใหญ่เพราะบารมีแกเยอะเงินก้เยอะจากการที่มองดุเหตุการวันนั้นก้ดูปรกติธรรมดาก็มีก้แต่ว่าเขามีการแข่งขันวัวลาน(อันนี้เด็กเพรช.กาญ.ราช จะรู้จักดี)จะมีผู้ชายมากมายเป็นพิเศษแล้วแต่ละคนดูบึกบึนทุกคนครั้นพอถึงเวลานานพอสมควรน้าบอกให้ผมเดินกลับไปนอนที่รถก่อนเขาจะไปหาไม้(ผู้ชาย)ผมก็ตกปากรับคำแต่จริงๆแล้วผมแอบเดินตามกลุ่มน้าไปห่างๆเพราะยังไม่อยากไปนั่งเหงาๆคนเดียวที่รถและแล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเสียงปืนดังมาจากไหนไม่รุ้แต่ที่รู้ๆคนทั่วทั้งงานแตกฮือเหมือนฝุงผึ้ง ผมไม่ได้ระวังตัวจึงล้มลงตกใจกลัวมากแต่ในขณะเดียวกันมีความรู้สึกเหมือนดลกมันมืดไปหมดแล้วก็มีแต่เท้าไม่รู้กี่ร้อยคู้เหยียบมาที่หน้าและหัวของผม เจ็บปวดมากพยายามจะลุกแต่พอลุกมันก็เหยียบซ้ำกันมาอีกจนผ่านไปนานแค่ไหนผมไม่ทราบตื่นมาอักทีก็นอนอยู่ที่อนามัยประจำตำบล แต่ผมอาการหนักมากจนหมอเขาให้พาไปโรงพยาบาลดีกว่าเพราะผมรู้สึกตัวแบบเบลอๆ
จากเหตุการครั้งนั้น ผมม้ามแตก กระดูกซี่โครงและข้อเท้าหักหัวมีแต่แผลนอนรักษาตัวยาวเป็นครึ่งปีเพราะแผลดันติดเชื้ออีกเวรกรรม แต่ผมก็ไม่ได้โทษน้าผมหรอกผมไม่เชื่อฟังเขาเอง จากการที่ผมได้อยู่กับน้ามาตลอด บรรดากระเทยทั้งหลายที่ผมรู้จักจะเป็นคนที่ดีมีน้ำใจรักพวกผ้องมากยามสุขทุกข์ก็จะคอยช่วยเหลือกันมาโดยที่ไม่เกี่ยงงอนกันกระเทญสมัยก่อนตอนกลางวันจะไม่ค่อยได้เห็นกันหรอกเพราะพวกเขาต้องเก็บซ่อนความรู้สึกที่เขามีกันเพราะที่บ้านจะไม่ยอมรับเหมือนสมัยนี้ เมื่อก่อนนั้นกระเทยมีตัวตนเฉพาะตอนกลางคืนยิ่งเป็นบ้านนอกก็จะสวยเริ่ดเชิดในตอนมีงานต่างๆก็เท่านั้นมันเป็นชีวิตที่น่าสงสารนะในความรู้สึกของผมแต่เขาเลือกที่จะเป็นแบบนี้มีชีวิตที่จะเป็นแบบนี้ก็โอเค
หลังจากที่ผมเริ่มเข้าเรียนชั้นมัธยมผมก็มีเพื่อนที่สนิทเป็นกระเทยเหมือนกันหลายคนแต่ที่สนิทกันมากก็จะมีต้นกับปิ่นปัจจุบันทั้งสองคนแต่งงานกับชาวต่างชาติร่ำรวยทีเดียวชีวิตของต้นจะต่างกับปิ่นตรงที่ว่าต้นจะเป็นคนที่แรดถึงแรดมากส่วนปิ่นจะเป็นเหมือนเด็กมีปัญหาตลอดทั้งๆที่ปิ่นเป็นเ็ด้กที่มีครอบครัวที่อบอุ่นและเปิดกว้างมากในเรื่องการเป็นกระเทยของปิ่น ผมจะขอเล่าเรื่องของปิ่นก่อนก้แล้วกันครั้งแรกที่ได้รู้จักกับปิ่่นก็เป็นธรรมดาที่ผมหน้าตาดี(ไม่ได้ชมตัวเอง)ปิ่นจะพยายามเข้ามาคุยและจ้องหน้าผมตลอดจนบางครั้งผมอายจนหน้าแดงแต่แล้วผมก็บอกความในใจว่าผมรู้สึกอย่างไรกับเขาแรกๆเขาก็งอนไม่ยอมพูดคุยกับผมหลบหน้าผมตลอดจนผมไปหาเขาที่บ้านแล้วก็ออกไปหาเห็ดในป่า(เห็ดในที่นี้เป็นเห้ดที่มีชือว่าเห็ดเพาะจะมีอยู่ในป่าเขตภาคตะวันตกสะส่วนใหญ่)ความที่เราออกไปไหนด้วยกันบ่อยๆจึงทำให้เราเกิดความรู้สึกว่าเราเป็นเพื่อนกันจะดีที่สุดเพราะผมจะแสดงความจริงใจให้เขาเห็นว่าเราแฟร์ในทุกเรื่องอย่างบางครั้งผมหาเห็ดได้เยอะเขาได้น้อยเวลาไปขายที่ตลาดผมก็จะแบ่งเงินให้เขาในอัตตราที่สมควรจะเรายิ้มออกและมีอะไรก็จะพูดคุยกันได้ทุกเรื่อง ปิ่นเป็นกระเทยที่ตัวออกดำๆนิดหน่อยแต่ไม่มากและจะเป็นคนที่ไม่ค่อยออกความคิดเห็นอะไรมากนักแต่จะให้ความร่วมมือในการช่วยเหลือสิ่งต่างๆได้เป็นอย่างดีจนบางครั้งทำมากเกินพอดีต้องมาแก้ไขกันใหม่หมด ส่วนทางบ้านของปิ่นแม่ของปิ่นเป็นคนดีมากรักพวกเราทุกคนไม่ว่าจะไปบ้านของปิ่นเวลาไหนพวกเราจะได้กินของอร่อยๆที่แม่ปิ่นจะเป้นคนทำให้กินเสมอ
ส่วนต้นจะเป็นกระเทยที่แรดดดชนิดที่ไม่มีกระเทยในภูมิภาคเขตร้อนเทียบได้ต้นจะแรดได้ทุกดอกาสและสถานะการณ์แม้แต่ตอนไปวัดเพื่อนทำบุญ เหตุใดต้นถึงแรดได้ใจ เพราะว่าต้นจะเก็บกดเวลาที่ต้นอยู่บ้านพ่อของต้นเป็นสิงสิบล้อจะเกลียดกระเทยมากต้นเจอพ่อทีไรต้นจะต้องหนีเพราะกลัวจะเตะเอาแต่กระนั้นก็ตามต้นก็ยังแรดได้100องสาไม่ยอมผ่อนคลายตอนที่ผมได้รู้จักกับต้นครั้งแรกมันเหมือนกับว่าอีนี่เข้าเรียนวันแรกยังไม่รู้จักใครแต่มันดันแนะนำตัวมันเองให้ทุกคนได้ทราบชนิดตัวต่อตัวเลยทีเดียวและต้นจะเป็นมาเก๊ตติ้งเซลลิ้งประจำชั้นและโรงเรียนอีกด้วยเพราะต้นจะได้รับการไว้วางใจจากคุณครูให้ต้นเสนอขายสินค้าต่างๆ(เมื่อก่อนทุกคนคงทราบดีว่าเราจะมีแคตตาลอกขายสินค้าพวกสร้อยแหวนนาฬิกาและกิฟชีอปต่างเป็นหนังสือเล่มมันๆ)ต้นจะขายได้ดีและขายได้เยอะในทุกสัปดาห์แต่ต้นไม่ขอรับรายได้จากครูเพราะต้นต้องการแค่ได้มีโอกาศพูดคุยกับทุกคนในโรงเรียน ไม่ว่าจะมีกิจกรรมอะไรก้แล้วแต่ต้นจะได้รับเลือกให้นำทีมเสมอ งานกีฬาต้นคือหัวหน้ารีดเดอร์ งานวิทยาศาสตร์ต้นขอเป็นพรีเซ็นเตอร์ถึงแม้ต้องใส่ชุดแปลกๆต้นยอม งานไหว้ครูต้นขอเป็นคนจัดระเบียบผู้ปกครองของทุกคนว่านั่งตรงไหนทำิะไรบ้าง วันออกพรรษาต้นขอแต่งตัวเป็นหญิงสาวแต่งชุดไทยเดินถืออะไรก็ได้ต้นอยากเด่น และอื่นๆอีกมากมายจนทุกคนในตัวตำบลที่ผมอยู่จะรู้จักเขาดี อีกอย่างที่ต้นไม่เหมือนใครคือต้นสามารถทำอะไรก็ได้ที่ทุกคนทำไม่ได้ต้นจะหาทางและมีวิธีการเฉพาะของต้นเองแต่งานก้ออกมาได้ดีและดีมากทุกงานไปนีแหละคือต้นสิ่งที่ขาดไม่ได้สำหรับต้นคือปิ่นเพราะสองคนนี้จะเข้ากันได้ดีเสมอเพราะ ต้นนำปิ่นตามส่วนผมจะเป็นสปอนเซอร์ให้พวกเขาในทุกๆเรื่องเพราะน้าผมจะเป็นแบล็กให้เสมออันนี้จึงไม่มีปัญหาสำหรับผม
ครั้นหลังจากที่เราเรียนจบมัธยมต้นถึงเวลาที่เราต้องแยกย้ายกันหาที่เรืยนที่ห่างไกลเพราะสมัยที่ผมเรียนโรงเรียนของผมมีแค่ มัธยม3เท่านั้นต้นกับปิ่นขอไปเรียนด้วยกันแต่ผมได้เข้ามาเรียนที่โรงเรียนในกรุงเทพเพราะผมเรียนสายอาชีพผมจึงมาลงเรียนที่แถวบางแค ส่วนต้นกับปิ่นสองคนนั้นเขาไปเรียนที่ตัวจังหวัด ผมก็ยังคิดถึงเขาสองคนนั้นตลอดเขียนจดหมายหากันเสมอ ปิ่นมักจะเล่าเรื่องต้นให้ฟังเสมอต้นเป็นดาวประจำโรงเรียนเหมือนเคย ต้นได้ออกอากาศวิทยุท้องถิ่งเสมอเช่นกันเพราะต้นพูดเก่งและเป็นนักกิจกรรมตัวยงส่วนปิ่นก็เริ่มมั่นใจมากขึ้นเพราะต้นจะสอนปิ่นเสมอ
จากวันข้ามไปเป้นเดือนและปีผมก็กลับมาอยู่บ้านเพราะต้องมาเริ่มหางานทำไม่อยากเรียนต่อจึงได้หางานที่ตัวจังหวัดทำและแล้วผมก้ยังโชคดีที่ต้นหางานให้ผมทำได้และเป็นงานที่ดีด้วยผมทำงานกับบริษัท กสท ฝ่ายช่างเทคนิค ที่ได้ทำเพราะต้นเขารู้จักคนทั้ง กสท ผมจึงมีเส้นเข้าได้สบายส่วนต้นกับปิ่นก็ยังคงเรียนมหาวิทยาลัยด้วยกันแต่เขาจะลงเรียนที่รามเพราะไม่ต้องไปเรียนประจำสองคนนี้จึงเปิดร้านเสื้อผ้าและของใช้ต่างในตัวจังหวัด และขายดีกิจการไปได้สวยจนมาวันหนึงต้นก็ได้รู้จักกับฝรั่งที่ชอบมาซื้อของเพื่อนำไปขายที่ตางประเทสเขาทำแบบ export import เข้าทางต้นพอดีนั้นเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ทั้งสองคนได้เจอเนื้อคู่ชาวต่างชาติ สมหวังในสิ่งที่ต้นและปิ่นต้องการ ทุกวันนี้ผมและทั้งสองคนก็ยังติดต่อและสนิทกันเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงแต่สองคนนั้นเขาไปๆมาๆเมืองไทยก้อาจจะดูห่างเฉพาะร่างกายแต่จิตใจเรานั้นแนบแน่นเหมือนเดิม โปรดติดตามการดำเนินชีวิตของผมและเรื่องราวของเหล่ากระเทยไทยได้ในตอนต่อไปนะครับยังมีอีกหลายเรื่องที่น่าสนใจครับ
เรื่องกระเทยขำๆ
กระเทยก็มีหัวใจ
ทำไมถึงมีคนชอบและเกลียดกระเทยความมีค่าความเป็นคนมันวัดกันจากตรงไหนมันมีแบบแผนหรือมีใครกำหนดมาให้เป็น คุณจงช่วยมองดูและพิจารณาดูว่า พวกเธอเหล่านั้นต้องการสิ่งใด เหมือนพวกคุณที่ต้องการสิ่งใดหรืออยากเป็นอะไรโปรดจงเข้าใจ
เพราะ
ฉันก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง
เพราะ
ฉันก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง
2552-04-07
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)
บทความ
